کمردرد هنگام راه رفتن

کمردرد هنگام راه رفتن یک عارضه شایع است که بسیاری آن را تجربه کرده اند. کمردرد یکی از شایع ترین شکایات سلامتی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که کمردرد می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود، تجربه آن به طور خاص هنگام راه رفتن یک چالش منحصر به فرد است. این نوع درد می تواند در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد کند و فعال ماندن و لذت بردن از زندگی را دشوار کند.

کمردرد می تواند به اشکال مختلف ظاهر شود، از جمله:

درد حاد: درد کوتاه مدتی که چند روز یا چند هفته طول می کشد.
درد مزمن: درد مداوم به مدت سه ماه یا بیشتر.
درد موضعی: درد متمرکز در یک ناحیه خاص از پشت.
درد ارجاعی: ناراحتی که در یک ناحیه منشأ می گیرد اما در ناحیه دیگری مانند پاها احساس می شود.

شناسایی نوع دردی که تجربه می کنید برای درمان موثر بسیار مهم است.

پیاده روی یک فعالیت کم فشار است، بنابراین زمانی که باعث کمردرد می شود، اغلب نشان دهنده یک مشکل اساسی است. علل احتمالی عبارتند از وضعیت نامناسب، فشار عضلانی، شرایط دژنراتیو یا حتی استرس. شناسایی علت اصلی اولین قدم به سمت تسکین است.

پیاده روی چندین گروه عضلانی را درگیر می کند، از جمله:

• Erector spinae (از ستون فقرات حمایت می کند).
• ماهیچه های گلوتئال (ایجاد ثبات).
• عضلات مرکزی (حفظ تعادل).

هر گونه ضعف یا فشار در این عضلات می تواند منجر به کمردرد در حین راه رفتن شود.

ستون فقرات به عنوان ساختار حمایتی مرکزی بدن عمل می کند. ضربه ها را جذب می کند، حرکت را تسهیل می کند و از نخاع محافظت می کند. ناهماهنگی یا شرایطی که بر ستون فقرات تأثیر می گذارد می تواند این تعادل ظریف را مختل کند و منجر به ناراحتی شود.

علل شایع کمردرد هنگام راه رفتن

وضعیت نامناسب بدن

وضعیت بدن نقش مهمی در حفظ سلامت ستون فقرات دارد. هنگام راه رفتن، خم شدن به جلو یا توزیع ناهموار وزن می تواند فشار زیادی را به کمر وارد کند. این عادات اغلب مورد توجه قرار نمی گیرند تا زمانی که منجر به درد شوند. نشانه های رایج وضعیت نامناسب عبارتند از: پشت گرد، خم شدن شانه ها به جلو و راه رفتن ناهموار.

نادیده گرفتن مسائل وضعیت بدن می تواند منجر به مشکلات مزمن، از جمله عدم تعادل عضلانی، ناهماهنگی ستون فقرات، و حتی شرایطی مانند کیفوز شود. با گذشت زمان، فشار روی عضلات و رباط‌های پشت افزایش می‌یابد و راه رفتن را دردناک می‌کند و حرکت کلی را کاهش می‌دهد.

کشیدگی یا ضعف عضلانی

فشار عضلانی زمانی رخ می دهد که الیاف پشت بیش از حد کشیده یا پاره شوند. این می تواند به دلیل حرکات ناگهانی، حمل بارهای سنگین یا حتی عدم فعالیت طولانی مدت که باعث ضعیف شدن عضلات می شود، اتفاق بیفتد. عضلات کشیده شده برای حمایت از ستون فقرات در طول راه رفتن تلاش می کنند و باعث ناراحتی می شوند.

عضلات ضعیف کمر را می توان از طریق تمرینات هدفمند مانند پلانک و … تقویت کرد. تمرینات قدرتی منظم استقامت عضلانی را بهبود می بخشد، فشار را کاهش می دهد و وضعیت بدن را بهبود می بخشد و در نهایت درد هنگام راه رفتن را کاهش می دهد.

شرایط دژنراتیو و کمردرد هنگام راه رفتن

آرتریت
آرتریت، به ویژه آرتروز، یک بیماری دژنراتیو شایع است که می تواند ستون فقرات را تحت تاثیر قرار دهد. باعث التهاب در مفاصل می شود که منجر به سفتی و درد در حین حرکت می شود. پیاده روی، اگرچه برای سلامت مفاصل مفید است، اما اگر به درستی انجام نشود، ممکن است علائم را تشدید کند.

تنگی کانال نخاعی و علائم آن
تنگی کانال نخاعی زمانی رخ می دهد که فضاهای ستون فقرات باریک می شود و به اعصاب فشار وارد می کند. این وضعیت اغلب باعث درد، بی حسی یا ضعف می شود، به ویژه در حین فعالیت هایی مانند پیاده روی. علائم ممکن است با استراحت بهبود یابد، اما می تواند در طول زمان بدون درمان بدتر شود.

کفش نامناسب

نقش کفش در تراز ستون فقرات
کفش‌های نامناسب یا آن‌هایی که حمایت مناسبی ندارند می‌توانند منجر به توزیع ناهموار وزن و ناهماهنگی ستون فقرات شوند. به عنوان مثال، کفش های پاشنه بلند، انحنای طبیعی پشت را تغییر داده و باعث افزایش فشار می شود.

کفش‌های حمایتی با کفی بالشتک‌دار و پشتیبان خوب قوس می‌توانند به میزان قابل توجهی درد کمر را کاهش دهند. کفی‌های ارتوپدی یا ارتزهای سفارشی نیز گزینه‌های عالی برای افرادی هستند که شرایط خاص پا دارند و بر راه رفتن آنها تأثیر می‌گذارد.

استرس و تنش

استرس عاطفی اغلب به صورت فیزیکی ظاهر می شود و منجر به سفتی عضلات و کمردرد می شود. استرس طولانی مدت باعث ترشح کورتیزول می شود، هورمونی که می تواند باعث التهاب و تنش عضلانی شود.

تکنیک‌ های مدیریت استرس مانند یوگا، مدیتیشن و تمرین‌های تنفسی منظم می‌توانند تنش را در کمر کاهش دهند. علاوه بر این، درگیر شدن در فعالیت های آرامش بخش مانند پیاده روی در طبیعت می تواند استرس جسمی و روحی را کاهش دهد.

گزینه های درمانی برای کمردرد هنگام راه رفتن

فیزیوتراپی
فیزیوتراپی اغلب اولین خط درمان برای کمردرد است. یک درمانگر آموزش دیده می تواند یک برنامه ورزشی سفارشی برای تقویت عضلات پشت، بهبود انعطاف پذیری و رفع مشکلات وضعیت بدن طراحی کند. تکنیک هایی مانند درمان دستی، اولتراسوند، یا تحریک الکتریکی نیز ممکن است برای کاهش درد و التهاب استفاده شود.

داروهای تسکین دهنده درد
مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند به طور موقت درد کمر را تسکین دهند. برای موارد شدیدتر، پزشکان ممکن است شل کننده های عضلانی یا داروهای ضد التهاب را تجویز کنند. با این حال، از اتکای طولانی مدت به دارو باید اجتناب شود، زیرا ممکن است به جای درمان، مشکل اساسی را بپوشاند.

ورزش و حرکات کششی
گنجاندن ورزش منظم و حرکات کششی در روال خود می تواند به طور قابل توجهی کمردرد را در طول زمان کاهش دهد. فعالیت‌هایی مانند شنا، یوگا یا پیلاتس باعث تقویت مغز و بهبود وضعیت کلی بدن می‌شود. تمرینات کششی، مانند کشش گربه-گاوی یا کشش همسترینگ، به کاهش تنش در عضلات پشت کمک می کند و راه رفتن را راحت تر می کند.

تنظیمات ارگونومیک
تغییرات کوچک در عادات روزانه می تواند تاثیر زیادی بر کمردرد داشته باشد. تنظیم فضای کاری برای ارتقای وضعیت بدنی بهتر، استفاده از یک صندلی حمایتی، یا سرمایه گذاری در یک تشک با کیفیت می تواند از فشار وارد شود. هنگام راه رفتن مطمئن شوید که راه رفتنتان یکنواخت است و از حمل بارهای ناهموار مانند کیف سنگین روی یک شانه خودداری کنید.

مداخلات جراحی برای کمردرد هنگام راه رفتن

جراحی معمولاً برای موارد شدید که درمان‌های غیرجراحی با شکست مواجه می‌شوند، یا زمانی که آسیب عصبی قابل توجهی وجود دارد، اختصاص داده می‌شود. شرایطی مانند فتق دیسک، تنگی نخاع یا اسکولیوز ممکن است به مداخله جراحی برای کاهش فشار روی اعصاب یا تنظیم مجدد ستون فقرات نیاز داشته باشد.

روش های جراحی رایج برای کمردرد عبارتند از:

لامینکتومی: بخشی از مهره ها را برای کاهش فشار عصبی برداشته است.
همجوشی ستون فقرات: دو یا چند مهره را برای تثبیت ستون فقرات به هم می پیوندد.
دیسککتومی: بخشی از فتق دیسک را برای کاهش فشار روی اعصاب برداشته است.