پیچ خوردگی مچ پا

پیچ خوردگی مچ پا یک آسیب شایع است که زمانی رخ می دهد که رباط هایی که از مچ پا حمایت می کنند به دلیل نیروی زیاد یا پیچ خوردگی کشیده یا پاره شوند. این اتفاق می‌تواند در حین فعالیت‌ های ورزشی، افتادن یا صرفاً با راه رفتن روی سطح ناهموار رخ دهد.

پیچ خوردگی مچ پا بسته به میزان آسیب رباط می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.

علائم این آسیب بسته به شدت آسیب می تواند متفاوت باشد. علائم و نشانه های رایج عبارتند از:

درد: شایع ترین علامت پیچ خوردگی درد است که می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.

تورم: تورم اطراف مفصل مچ پا یکی دیگر از علائم رایج پیچ خوردگی است. تورم معمولاً به دلیل پاسخ التهابی بدن به آسیب است.

کبودی: کبودی یا تغییر رنگ پوست اطراف مچ پا ممکن است در نتیجه خونریزی زیر پوست از رگ های خونی آسیب دیده رخ دهد.

حساسیت: ناحیه آسیب دیده ممکن است در لمس حساس باشد، به خصوص در امتداد رباط آسیب دیده.

بی ثباتی: بی ثباتی مچ پا یا احساس ضعف در مفصل مچ پا به خصوص در موارد شدید همراه با پیچ خوردگی شایع است.

مشکل در راه رفتن: پیچ خوردگی شدید می تواند وزن دادن به پای آسیب دیده را دشوار کند و منجر به مشکل در راه رفتن شود.

بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی در منطقه یک تهران

علل پیچ خوردگی مچ پا

چرخش مچ پا به داخل: این آسیب اغلب زمانی رخ می دهد که مچ پا به سمت داخل می چرخد و منجر به کشیدگی یا پارگی رباط ها در قسمت بیرونی مچ پا می شود.

چرخش مچ پا به خارج: به ندرت، پیچ خوردگی مچ پا ممکن است زمانی رخ دهد که مچ پا به سمت بیرون می چرخد و باعث آسیب به رباط های داخل مچ پا می شود. این به عنوان پیچ خوردگی ورژن شناخته می شود.

فعالیت‌های با ضربه زیاد: شرکت در ورزش‌های پربرخورد یا فعالیت‌هایی که شامل تغییرات ناگهانی در جهت، پریدن یا دویدن است می‌تواند خطر این آسیب را افزایش دهد.

سطوح ناهموار: راه رفتن یا دویدن روی سطوح ناهموار مانند زمین های سنگی یا جاده های پر چاله نیز می تواند منجر به پیچ خوردگی شود.

عضلات ضعیف: ضعف عضلات مچ پا یا تعادل ضعیف می تواند فرد را مستعد ابتلا به این آسیب کند.

آسیبهای قبلی: افرادی که قبلاً دچار آسیبهای مچ پا شده اند در معرض خطر بیشتری برای تجربه پیچ خوردگی های مکرر به دلیل ضعیف شدن رباط ها هستند.

بیشتر بخوانید : سندرم تونل کارپال

روش های درمان پیچ خوردگی مچ پا

درمان پیچ خوردگی مچ پا به شدت آسیب بستگی دارد. در اینجا چند روش متداول درمانی آورده شده است:

استراحت: گام اولیه در درمان پیچ خوردگی مچ پا، استراحت دادن به مچ پا آسیب دیده برای بهبود رباط ها است. از وارد کردن وزن بر روی مچ پا آسیب دیده خودداری کنید و در صورت لزوم از عصا استفاده کنید.

یخ: قرار دادن یخ روی مچ پا می تواند به کاهش درد و تورم کمک کند. یخ باید به مدت 15 تا 20 دقیقه هر چند ساعت در 48 ساعت اول پس از آسیب اعمال شود.

فشرده سازی: پیچاندن مچ پا با باند فشاری می تواند به کاهش تورم و حمایت از مفصل کمک کند. مطمئن شوید که آن را خیلی محکم نپیچانید تا گردش خون قطع نشود.

ارتفاع: بالا نگه داشتن مچ پا آسیب دیده بالاتر از سطح قلب می تواند به کاهش تورم و بهبودی کمک کند.

NSAIDs: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند به کاهش درد و کاهش التهاب کمک کنند.

فیزیوتراپی: فیزیوتراپی برای کمک به تقویت عضلات اطراف مچ پا و بهبود تعادل و ثبات توصیه می شود. فیزیوتراپی موثرترین روش در بهبودی پس از این آسیب شایع است

بریس یا نوار چسب: استفاده از مچ بند یا بستن مچ پا می تواند حمایت و ثبات بیشتری را در طول فرآیند بهبود ایجاد کند.

بی‌حرکتی: در موارد شدید پیچ‌خوردگی مچ پا، می‌توان از بریس برای بی‌حرکتی مچ پا استفاده کرد و به رباط‌ها اجازه داد تا به خوبی بهبود یابند.

توانبخشی

هنگامی که درد و تورم اولیه کاهش یافت، شروع یک برنامه توانبخشی برای کمک به بازگرداندن قدرت و انعطاف پذیری به مچ پا آسیب دیده مهم است. این می تواند شامل تمریناتی برای بهبود تعادل، دامنه حرکتی و ثبات در مفصل مچ پا باشد. برخی از تمرینات توانبخشی رایج برای پیچ خوردگی مچ پا عبارتند از:

بالا آوردن ساق پا: بایستید و پاها را به اندازه عرض باسن از هم باز کنید و به آرامی پاشنه های خود را از زمین بلند کنید، سپس آنها را پایین بیاورید. این تمرین به تقویت عضلات ساق پا که از مفصل مچ پا حمایت می کنند کمک می کند.

دایره های مچ پا: روی صندلی بنشینید و پاهای خود را از زمین بلند کنید و با انگشتان پا در هر دو جهت دایره بکشید. این به بهبود تحرک و انعطاف مچ پا کمک می کند.

تمرینات با باند مقاومتی: با استفاده از یک نوار مقاومتی، آن را به دور بالای پای خود بپیچید و پای خود را به سمت پایین و به سمت داخل در برابر باند فشار دهید. این به تقویت ماهیچه هایی که از مچ پا حمایت می کنند کمک می کند.

تمرینات تعادلی: هر بار 30 ثانیه تا 1 دقیقه روی یک پا بایستید، سپس به پای دیگر بروید. این به بهبود تعادل و ثبات در مفصل مچ پا کمک می کند.