درد عصب سیاتیک یک بیماری شایع است که باعث درد، بی حسی یا گزگز در ناحیه کمر، باسن و ساق پا می شود. این وضعیت در اثر تحریک یا فشرده شدن عصب سیاتیک که طولانی ترین و بزرگترین عصب بدن است ایجاد می شود.
عصب سیاتیک از قسمت تحتانی کمر به پایین از باسن و پاها به سمت پایین پاها می رود.
درد عصب سیاتیک می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در برخی موارد، درد ممکن است آنقدر شدید باشد که راه رفتن یا ایستادن دشوار باشد.
درمان درد عصب سیاتیک به علت اصلی و شدت درد بستگی دارد. در بسیاری از موارد، درمان محافظه کارانه مانند استراحت، یخ، گرما و داروهای مسکن بدون نسخه موثر است. در موارد دیگر، درمان هایی مانند فیزیوتراپی که در مرکز فیزیوتراپی در تجریش ارائه می شود، تزریق یا جراحی ممکن است لازم باشد.
علائم درد عصب سیاتیک
شایع ترین علامت درد عصب سیاتیک، درد تیز، سوزش یا دردناکی است که از ناحیه کمر شروع می‌شود و به سمت پایین یک پا منتشر می‌شود و معمولاً مسیر عصب سیاتیک را دنبال می‌کند.
با این حال، چندین علامت دیگر وجود دارد که ممکن است تجربه کنید، و بسته به فرد می‌تواند بسیار متفاوت باشد:
درد:
- شدت آن می تواند از گزگز خفیف تا درد شدید و تیراندازی که حرکت را دشوار می کند متغیر باشد.
- می تواند مانند شوک الکتریکی یا احساس سوزش باشد.
- اغلب به عنوان یک طرفه توصیف می شود که فقط یک پا را تحت تأثیر قرار می دهد.
- ممکن است با فعالیت های خاصی مانند سرفه، عطسه، خم شدن، یا بلند کردن بدن بدتر شود.
- ممکن است در شب یا هنگام نشستن طولانی مدت بدتر شود.
علائم دیگر:
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن در باسن و ساق پا
- ضعف در پای آسیب دیده که راه رفتن یا بلند کردن اشیاء را دشوار می کند.
- مشکل در کنترل مثانه یا روده (در موارد شدید).
- دردی که به زیر زانو می رسد (همچنین در موارد شدید).
مهم است به خاطر داشته باشید که این علائم لزوماً به این معنی نیست که شما سیاتیک دارید. برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، مشورت با یک متخصص فیزیوتراپی بسیار مهم است. آنها می توانند سیاتیک را از سایر بیماری هایی که ممکن است علائم مشابه ایجاد کنند متمایز کنند.
دلایل و عوامل خطر
موارد زیادی وجود دارد که می تواند باعث درد سیاتیک شود، از جمله:
فتق دیسک: این شایع ترین علت درد عصب سیاتیک است. بیرون زدگی دیسک کمر زمانی اتفاق می افتد که مواد داخلی نرم دیسک ستون فقرات از طریق پوسته بیرونی سخت دیسک فشار می آورد و به عصب سیاتیک فشار وارد می کند.
تنگی کانال نخاعی: این تنگی کانال نخاعی است که می تواند به عصب سیاتیک فشار وارد کند.
سندرم پیریفورمیس: این وضعیتی است که در آن عضله پیریفورمیس که در باسن قرار دارد، عصب سیاتیک را تحریک می کند.
بیماری دژنراتیو دیسک: این وضعیتی است که در آن دیسک‌های ستون فقرات به مرور زمان فرسوده می‌شوند که می‌تواند به عصب سیاتیک فشار وارد کند.
سرخوردگی مهره ها بر روی هم: این وضعیتی است که در آن مهره از جای خود می لغزد و می تواند به عصب سیاتیک فشار وارد کند.
بارداری: رحم در دوران بارداری می تواند به عصب سیاتیک فشار وارد کند.
درمان درد عصب سیاتیک با فیزیوتراپی
فیزیوتراپی یک گزینه درمانی غیرتهاجمی بسیار موثر برای درد عصب سیاتیک است که اغلب به عنوان اولین خط دفاعی قبل از در نظر گرفتن راه حل های تهاجمی تر عمل می کند. فیزیوتراپی چگونه می تواند کمک کند:
تسکین و مدیریت درد
درمان دستی: تکنیک هایی مانند ماساژ، تحرک مفصل و رهاسازی نقطه ماشه ای با هدف کاهش تنش و التهاب عضلانی، کاهش درد و بهبود تحرک انجام می شود.
روش های درمانی ضددرد: اولتراسوند، گرما درمانی و تحریک الکتریکی می توانند درد و التهاب را بیشتر کاهش دهند و باعث بهبودی شوند.
اصلاح پوسچر: پرداختن به وضعیت نامناسب در پشت و لگن می تواند فشار روی عصب سیاتیک را کاهش دهد.
بهبود تحرک و عملکرد:
تمرینات کششی و انعطاف پذیری: کشش عضلات سفت در اطراف کمر و پاها می تواند انعطاف پذیری را بهبود بخشد و فشار روی عصب را کاهش دهد.
تمرینات تقویتی: تقویت عضلات مرکزی و گلوتئال، ثبات ستون فقرات را بهبود می بخشد و از کمر حمایت می کند و استرس روی عصب سیاتیک را کاهش می دهد.
تمرین تعادل و راه رفتن: رفع ناهنجاری های راه رفتن و بهبود تعادل می تواند از آسیب ها و درد در آینده جلوگیری کند.
تکنیک های خاص:
در حالی که برنامه درمان دقیق بسته به وضعیت خاص فرد متفاوت است، برخی از تکنیک های رایج فیزیوتراپی برای درد عصب سیاتیک عبارتند از:
- روش مکنزی: تمرینات جهت دار خاص بر اساس شرایط خاص بیمار برای تسکین درد.
- سوزن خشک: هدف قرار دادن نقاط ماشه ای در عضلات برای کاهش درد و بهبود عملکرد عضلات.
