پارگی رباط صلیبی زانو

پارگی رباط صلیبی زانو

مفصل زانو، به شبکه ای از رباط ها برای حفظ ثبات در حین حرکت متکی است. یک رباط مهم، رباط متقاطع قدامی (ACL)، نقش حیاتی در مفصل زانو و عملکرد آن ایفا می کند. پارگی ACL این ثبات را مختل می کند و می تواند به طور قابل توجهی بر تحرک شما تأثیر بگذارد.

مفصل زانو استخوان ران (فمور) را به استخوان ساق پا (درشت نی) و کاسه زانو (کشکک) متصل می کند. دو رباط صلیبی، قدامی (ACL) و خلفی (PCL) در داخل مفصل متقاطع هستند و مانند کابل های داخلی عمل می کنند. ACL به طور خاص از لغزش بیش از حد استخوان درشت نی به سمت جلو نسبت به استخوان ران جلوگیری می کند و در حین فعالیت هایی مانند چرخش، فرود آمدن از پرش ها و توقف ناگهانی، ثبات را حفظ می کند.

انواع مختلفی از پارگی ACL وجود دارد:

• پارگی جزئی: رباط کشیده می شود و آسیب می بیند، اما تا حدی عملکرد خود را حفظ می کند.
• پارگی کامل: ACL به طور کامل پاره شده و توانایی خود را برای تثبیت زانو از دست می دهد.
• شکستگی استخوان درشت نی: تکه کوچکی از استخوان از درشت نی جایی که ACL متصل می شود، جدا می شود.

علل پارگی رباط صلیبی زانو

پارگی ACL اغلب در طول فعالیت هایی که شامل تغییرات ناگهانی در جهت، چرخش یا فرود شدید است رخ می دهد. سناریوهای رایج عبارتند از:

• ورزش‌های بدون تماس: والیبال، اسکی، ژیمناستیک – فعالیت‌هایی که نیاز به چرخش‌های تند و توقف دارند، ACL را در معرض خطر قرار می‌دهند.
• ورزش های تماسی: برخورد در ورزش هایی مانند فوتبال یا راگبی می تواند باعث ضربه شدید به زانو شود و منجر به پارگی شود.
• فرود نامناسب: یک قدم اشتباه در هنگام پرش یا فرود از ارتفاع می تواند زانو را بیش از حد کشیده و ACL را پاره کند.
• تغییرات دژنراتیو: ضعیف شدن ACL به دلیل افزایش سن یا آسیب های قبلی زانو می تواند آن را مستعد پارگی کند.

عواقب بلافاصله پس از پارگی ACL می تواند چشمگیر باشد:

• صدای پاپ: صدای ترکیدن اغلب در لحظه پارگی شنیده می شود.
• درد: درد قابل توجه زانو که با حرکت تشدید می شود یک علامت شایع است.
• تورم: تورم سریع مفصل زانو در عرض چند ساعت پس از آسیب ایجاد می شود.
• بی ثباتی: در هنگام تلاش برای تحمل وزن، زانو احساس شل شدن می کند یا از جای خود خارج می شود.
• از دست دادن دامنه حرکتی: خم کردن یا صاف کردن زانو دشوار می شود.
  با این حال، شدت علائم می تواند متفاوت باشد. در برخی موارد، به‌ویژه با پارگی جزئی، درد و بی‌ثباتی ممکن است خفیف باشد و منجر به تاخیر در تشخیص شود.

تشخیص پارگی ACL

معاینه کامل توسط یک پزشک برای تشخیص پارگی ACL ضروری است. پزشک ارزیابی خواهد کرد:

• سابقه پزشکی شما: بحث در مورد سطح فعالیت و جزئیات آسیب.
• معاینه فیزیکی: بررسی تورم، حساسیت و ناپایداری زانو.
• تست های تصویربرداری: اشعه ایکس برای رد شکستگی استخوان و اسکن MRI برای تجسم آسیب بافت نرم مانند پارگی ACL.

در برخی موارد، مانورهای خاصی مانند تست لاچمن یا تست کشو قدامی ممکن است برای ارزیابی ثبات زانو و حمایت از تشخیص پارگی ACL انجام شود.

روشهای درمان

رویکرد درمان پارگی رباط صلیبی زانو ACL به عوامل مختلفی از جمله شدت پارگی، سن و سطح فعالیت شما و وجود سایر آسیب‌های زانو بستگی دارد. در اینجا به تفکیک دو رویکرد اصلی می پردازیم:

درمان غیر جراحی:

استراحت، یخ، فشرده سازی و ارتفاع (RICE): این سنگ بنای مدیریت آسیب اولیه به کاهش التهاب و درد کمک می کند.

فیزیوتراپی: یک برنامه توانبخشی جامع بر تقویت عضلات اطراف مفصل زانو، بازیابی دامنه کامل حرکت و بهبود حس عمقی (آگاهی بدن شما از موقعیت مفصل) تمرکز دارد.

بریس: پوشیدن زانوبند می تواند حمایت و ثبات را در طول توانبخشی ایجاد کند.

درمان غیر جراحی اغلب برای موارد زیر ترجیح داده می شود:

پارگی های جزئی ACL: با فیزیوتراپی مناسب، بسیاری از پارگی های جزئی می توانند به اندازه کافی بهبود یافته و عملکرد خوب زانو را بازیابند.

افراد کم تحرک: برای کسانی که سبک زندگی کمتر فعالی دارند، بازیابی ثبات و عملکرد اولیه از طریق فیزیوتراپی ممکن است کافی باشد.

درمان جراحی:

جراحی بازسازی ACL معمولاً برای موارد زیر توصیه می شود:

پارگی کامل ACL: پارگی کامل معمولاً به جراحی برای بازگرداندن ثبات نیاز دارد، به‌ویژه برای افرادی که می‌خواهند به فعالیت‌های پرتحرک بازگردند.

بی ثباتی قابل توجه: حتی با پارگی جزئی، اگر احساس می شود زانو بسیار ناپایدار است و مستعد تسلیم شدن است، ممکن است جراحی توصیه شود.

آسیب های ترکیبی: اگر پارگی ACL با آسیب به سایر ساختارهای زانو مانند پارگی مینیسک زانو همراه باشد، جراحی ممکن است هر دو آسیب را به طور همزمان برطرف کند.

جراحی بازسازی ACL شامل جایگزینی ACL پاره شده با یک پیوند، معمولاً یک قطعه از بافت برداشت شده است.