کشیدگی عضلات کمر

کشیدگی عضلات کمر که به آن کشیدگی عضلات پشت نیز می‌گویند، یک آسیب اسکلتی عضلانی شایع است که بر عضلات و تاندون‌های کمر تأثیر می‌گذارد. زمانی رخ می‌دهد که این بافت‌ ها بیش از حد کشیده یا پاره شوند و در نتیجه درد، سفتی و محدودیت دامنه حرکتی ایجاد شود.

علامت اولیه کشیدگی عضلات کمر ، کمردرد است. شدت این درد می تواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد و ممکن است:

انتشار درد: درد گاهی اوقات می‌تواند به باسن یا حتی پایین ساق پا گسترش یابد، اما معمولاً تا زیر زانو گسترش نمی‌یابد.
تشدید درد: برخی از حرکات مانند خم شدن، بلند کردن، چرخاندن یا نشستن برای دوره های طولانی می تواند درد را تشدید کند.
علت اسپاسم عضلانی: انقباضات ناگهانی و غیرارادی عضلات پشت ممکن است رخ دهد که منجر به درد شدید و موضعی شود.
کاهش تحرک: سفتی و مشکل در حرکت دادن کمر می تواند به طور قابل توجهی بر فعالیت های روزانه تأثیر بگذارد.

تشخیص کشیدگی عضلات کمر معمولاً شامل موارد زیر است:

• سابقه پزشکی: بررسی کامل تاریخچه پزشکی شما، از جمله آسیب های اخیر، مشکلات کمر گذشته و علائم فعلی.
• معاینه فیزیکی: یک معاینه فیزیکی جامع، شامل ارزیابی دامنه حرکتی، قدرت عضلانی و حساسیت در پشت.
• تست های تصویربرداری: در برخی موارد، آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام آر آی ممکن است برای رد سایر بیماری ها مانند فتق دیسک کمر یا شکستگی ستون فقرات تجویز شود.

علل کشیدگی عضلات کمر

کشیدگی عضلات پشت می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:

استفاده بیش از حد: حرکات تکراری، مانند بلند کردن اجسام سنگین، نشستن طولانی مدت، یا فعالیت بدنی شدید، می تواند عضلات پشت را بیش از حد تحت فشار قرار دهد و منجر به کشیدگی شود.
آسیب ناگهانی: چرخش ناگهانی، افتادن یا حرکت نامناسب می تواند باعث کشیدگی ناگهانی عضلات پشت شود.
وضعیت نامناسب: حفظ وضعیت نامناسب در هنگام نشستن، ایستادن یا بلند کردن بدن می تواند فشار بیش از حد به عضلات پشت وارد کند.
عضلات مرکزی ضعیف: عضلات ضعیف شکم و عضلات مرکزی می توانند به حمایت ضعیف از پشت کمک کنند و خطر کشیدگی را افزایش دهند.
چاقی: اضافه وزن فشار بیشتری به کمر وارد می کند و خطر آسیب را افزایش می دهد.
سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می تواند جریان خون در عضلات پشت را کاهش دهد، توانایی آنها را برای بهبودی کاهش داده و خطر آسیب را افزایش می دهد.

عوامل خطر

عوامل متعددی می توانند خطر ابتلا به کشیدگی عضلات کمر را افزایش دهند:

سن: خطر مشکلات کمر، از جمله فشار، با افزایش سن افزایش می یابد.
شغل: افرادی که دارای مشاغل سخت فیزیکی هستند، مانند کارگران ساختمانی یا کسانی که ساعات طولانی را در حالت نشسته سپری می کنند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
فقدان ورزش: عدم تحرک می تواند عضلات پشت را ضعیف کرده و انعطاف پذیری را کاهش دهد و آنها را بیشتر در معرض آسیب قرار دهد.
شرایط پزشکی: برخی از شرایط پزشکی، مانند آرتریت و پوکی استخوان، می توانند خطر کمردرد را افزایش دهند.

درمان کشیدگی عضلات کمر

درمان کشیدگی عضلات پشت بر روی تسکین درد، کاهش التهاب و بهبودی تمرکز دارد. رویکردهای درمانی رایج عبارتند از:

استراحت: اجتناب از فعالیت هایی که درد را تشدید می کنند بسیار مهم است. با این حال، استراحت کامل در رختخواب معمولاً توصیه نمی شود زیرا می تواند عضلات را ضعیف کند.
یخ و گرما درمانی: قرار دادن کمپرس یخ بر روی ناحیه آسیب دیده به مدت 15 تا 20 دقیقه هر بار، چند بار در روز، می تواند به کاهش التهاب و درد در مراحل اولیه کمک کند. پس از چند روز اول، گرما درمانی، مانند کمپرس گرم یا حمام آب گرم، می تواند به شل شدن عضلات و رفع سفتی کمک کند.
مسکن های بدون نسخه: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن و ناپروکسن، می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.
فیزیوتراپی: یک فیزیوتراپیست برای درمان کشیدگی عضلات کمر می تواند شما را از طریق تمریناتی برای تقویت عضلات مرکزی، بهبود انعطاف پذیری و بهبود وضعیت بدن راهنمایی کند.
ماساژ درمانی: ماساژ می تواند به شل شدن عضلات، کاهش درد و بهبود جریان خون در ناحیه آسیب دیده کمک کند.
مراقبت های کایروپراکتیک: کایروپراکتیک ها می توانند از تکنیک های دستکاری ستون فقرات برای بهبود هم ترازی ستون فقرات و کاهش تنش عضلانی استفاده کنند.

پیشگیری از کشیدگی عضلات کمر

برای جلوگیری از کشیدگی عضله پشت می توان چندین اقدام انجام داد:

• وزن مناسب را حفظ کنید: اضافه وزن فشار بیشتری به کمر وارد می کند و خطر آسیب را افزایش می دهد.
• وضعیت بدنی خوب را تمرین کنید: در هنگام نشستن، ایستادن و بلند کردن حالت بدن خود را حفظ کنید تا فشار روی عضلات پشت به حداقل برسد.
• تقویت عضلات مرکزی بدن: ورزش های منظم مانند یوگا، پیلاتس و تمرینات تقویتی می تواند به تقویت عضلات پشتیبان کمک کند.
• به درستی بلند کنید: هنگام بلند کردن اجسام سنگین، زانوها را خم کنید و با پاها بلند کنید و پشت را صاف نگه دارید.
• از تکنیک های مناسب بلند کردن استفاده کنید: برای جلوگیری از کشیدگی عضلات کمر از پیچاندن یا خم شدن در ناحیه کمر هنگام بلند کردن خودداری کنید.
• به طور منظم استراحت کنید: اگر شغلی دارید که نیاز به نشستن یا ایستادن طولانی مدت دارد، استراحت های مکرر برای کشش و حرکت در اطراف انجام دهید.
• کفش‌های حمایتی بپوشید: کفش‌هایی بپوشید که قوس‌های خوبی را پشتیبانی می‌کنند و بالشتک می‌کنند.